Nymphs

Οι Νύμφες

Ο Παράκελσος περιόρισε την εξουσία τους στο νερό, αν και οι αρχαίοι πίστευαν ότι ο κόσμος ήταν γεμάτος Νύμφες. Τις ξεχώριζαν με τα ονόματα που τους έδιναν ανάλογα με το μέρος που στοίχειωναν. Οι Δρυάδες ή Αμαδρυάδες ζούσαν σε δρυς, χωρίς να τις βλέπει κανείς, και πέθαιναν μαζί με τα δέντρα τους. Για άλλες Νύμφες, πίστευαν πως ήταν αθάνατες ή, όπως μας εκμυστηρεύεται όχι και τόσο πειστικά ο Πλούταρχος, πως ζούσαν πάνω από 9.720 χρόνια. Σ’ αυτές συγκαταλέγονταν οι Νηρηίδες και οι Ωκεανίδες, που δέσποζαν στη θάλασσα. Νύμφες των λιμνών και των ποταμών ήταν οι Ναϊάδες των ορέων και των σπηλαίων οι Ορειάδες. Υπήρχαν ακόμα Νύμφες των χαραδρών, οι Ναπαίες, και των αλσών, οι Αλσηίδες. Ο ακριβής αριθμός των Νυμφών είναι άγνωστος – ο Ησίοδος μας λέει τρεις χιλιάδες. Οι Νύμφες ήταν όμορφες κοπέλες και καλοπροαίρετες – το όνομά τους μπορεί να σημαίνει πολύ απλά ‘γυναίκα σε ηλικία γάμου’. Όποιος τις αντίκριζε κινδύνευε να τυφλωθεί και, αν ήταν γυμνές, να πεθάνει. Αυτό μας το βεβαιώνει και ένας στίχος του Προπέρτιου. Οι αρχαίοι έφτιαχναν για τις Νύμφες πρόσφορα από μέλι, γάλα και ελαιόλαδο. Ήταν ελάσσονες θεές, αλλά δεν ανεγείρονταν ναοί προς τιμήν τους.