Jinn

Κατά τη μουσουλμανική παράδοση, ο Αλλάχ δημιούργησε τρία διαφορετικά είδη έλλογων όντων: τους αγγέλους, που είναι πλασμένοι από το φως, τα Τζιν (Τζίνι στον ενικό), που είναι πλασμένα από φωτιά, και τους ανθρώπους, που είναι πλασμένοι από χώμα. Τα Τζιν δημιουργήθηκαν από μαύρη άκαπνη φωτιά μερικές χιλιάδες χρόνια πριν απ’ τον Αδάμ και χωρίζονται σε πέντε τάξεις. Και στις πέντε αυτές τάξεις βρίσκουμε καλά και κακά Τζιν, αρσενικά και θηλυκά Τζιν. Ο κοσμογράφος Αλ-Καζίνι λέει ότι τα Τζιν είναι αέρινα ζώα, με διάφανα σώματα, που μπορούν να παίρνουν διάφορες μορφές. Στην αρχή μπορούν να εμφανιστούν ως σύννεφα ή ως θεόρατοι και ασαφείς στύλοι – όταν η μορφή τους συμπυκνωθεί, τότε γίνονται ορατά, ίσως με τη μορφή ανθρώπου, τσακαλιού, λύκου, λιονταριού, σκορπιού ή φιδιού. Μερικά είναι αληθινοί πιστοί του Αλλάχ, άλλα είναι αιρετικά ή άθεα. Ο Άγγλος ανατολιστής Έντουαρντ Ουίλλιαμ Λέιν γράφει ότι, όταν τα Τζιν παίρνουν ανθρώπινη μορφή, μερικές φορές το μέγεθός τους είναι απίστευτα γιγάντιο, και ότι αν είναι καλά, γενικά είναι εκθαμβωτικά ωραία – αν είναι κακά, είναι αποτρόπαια. Λέγεται ακόμα ότι γίνονται αόρατα όποτε το θελήσουν, με μια αστραπιαία συστολή ή διαστολή των μορίων που τα συνθέτουν, οπότε κι εξαφανίζονται στον αέρα ή στο χώμα ή μέσα από έναν συμπαγή τοίχο. Συχνά τα Τζιν φτάνουν ως τους χαμηλότερους ουρανούς, όπου και κρυφακούν τις συζητήσεις των αγγέλων για τα μελλούμενα. Αυτό τους επιτρέπει να βοηθούν τους μάγους και τους οιωνοσκόπους. Μερικοί λόγιοι τους αποδίδουν το χτίσιμο των πυραμίδων ή, υπό τις διαταγές του Σολομώντα, του μεγάλου ναού της Ιερουσαλήμ. Τα συνήθη ενδιαιτήματα των Τζιν είναι τα ερειπωμένα σπίτια, στέρνες, ποτάμια, πηγές, σταυροδρόμια και παζάρια. Οι Αιγύπτιοι λένε ότι οι αμμοστρόβιλοι που σηκώνονται στην έρημοι σαν στύλοι προκαλούνται από το πέταγμα κάποιου κακού Τζίνι. Λένα ακόμα ότι τα πεφταστέρια είναι βέλη που εκτοξεύει ο Αλλάχ εναντίον των κακών Τζιν. Τα συνηθέστερα πλήγματα που καταφέρνουν αυτά τα μιάσματα κατά των ανθρώπων είναι: να πετούν τούβλα και πέτρες στους περαστικούς από στέγες και παράθυρα, ν’ αρπάζουν ωραίες γυναίκες, να διώχνουν όποιον τολμήσει να πάει να μείνει σε ακατοίκητο σπίτι, να ρημάζουν τα τρόφιμα. Πάντως η επίκληση του Φιλεύσπλαχνου και Ελεήμονος Αλλάχ είναι συνήθως αρκετή για ν’ αποτρέψει κανείς τέτοιες συμφορές. Το γκουλ, που στοιχειώνει τα νεκροταφεία και τρέφεται μ’ ανθρώπινα πτώματα, πιστεύεται ότι είναι κατώτερη τάξη των Τζιν. Ο Ιμπλίς είναι ο γενάρχης των Τζιν και ηγέτης τους. Το 1828 ο νεαρός τότε Βικτόρ Ουγκό έγραψε ένα θυελώδες ποίημα δεκαπέντε στροφών, το Les Djinns, που περιγράφει μια συνάθροιση αυτών των όντων. Με κάθε στροφή, καθώς τα Τζιν αρχίζουν να μαζεύονται, οι στίχοι όλο και μακραίνουν, μέχρι την όγδοη στροφή, οπότε και φτάνουν στο μέγιστο. Από κει και μετά οι στίχοι αρχίζουν να μικραίνουν μέχρι το τέλος του ποιήματος, οπότε τα Τζιν έχουν εξαφανιστεί. Ο Μπέρτον και ο Νόα Ουέμπστερ συνδέουν τη λέξη Τζιν με τη λατινική genius, που προέρχεται από το ρήμα beget. Ο Σκιτ απορρίπτει αυτήν την εκδοχή.