The Hydra of Lernaea

Η Λερναία Ύδρα

Ο Τυφώνας (ο παραμορφωμένος γιος του Τάρταρου και της Γαίας) και η Έχιδνα, που ήταν μισή ωραία γυναίκα και μισή φίδι, γέννησαν τη Λερναία Ύδρα. Ο Λεμπριέρ μας λέει ότι είχε εκατό κεφάλια κατά τον Διόδωρο, πενήντα κατά τον Σιμωνίδη και εννέα κατά την επικρατέστερη άποψη του Απολλόδωρου, του Υγίνου και άλλων. Μα αυτό που έκανε το πλάσμα ακόμα τρομερότερο ήταν το ότι, μόλις του έκοβαν ένα απ’ τα κεφάλια του, δύο άλλα φύτρωναν στη θέση του. Λέγοταν ότι τα κεφάλια ήταν ανθρώπινα και ότι το μεσαίο ήταν αθάνατο. Η ανάσα της Λερναίας Ύδρας δηλητηρίαζε τα νερά και έκαιγε τους αγρούς. Ακόμα κι όταν κοιμόταν, ο μολυσμένος αέρας που την περιέβαλλε μπορούσε να προκαλέσει τον θάνατο. Η Ήρα υπέθαλψε τη Λερναία Ύδρα στην προσπάθειά της να μειώσει το γόητρο του Ηρακλή. Τα πράγματα έδειχναν ότι το τέρας θα ζούσε αιώνια. Το άντρο της ήταν μέσα στους βάλτους, κοντά στη λίμνη Λέρνα. Ο Ηρακλής και ο Ιόλαος πήγαν να τη βρουν. Ο Ηρακλής της έκοβε τα κεφάλια και ο Ιόλαος έκαιγε μ’ ένα πυρακτωμένο σίδερο τις πληγές που αιμορραγούσαν, γιατί μόνον η φωτιά μπορούσε να σταματήσει το φύτρωμα των νέων κεφαλιών. Το τελευταίο κεφάλι, το αθάνατο, ο Ηρακλής το έθαψε κάτω από έναν τεράστιο βράχο, όπου παραμένει μέχρι σήμερα θαμμένο, να μισεί και να ονειρεύεται. Ο Ηρακλής πλήγωσε θανάσιμα και άλλα τέρατα στους επόμενους άθλους του με βέλη βουτηγμένα στη χολή της Λερναίας Ύδρας. Ένα θαλάσσιο καβούρι, σύμμαχος της Ύδρας, δάγκωσε τη φτέρνα του Ηρακλή όταν αυτός το πάτησε την ώρα που μαχόταν με το πολυκέφαλο τέρας. Η Ήρα τοποθέτησε το καβούρι στον ουρανό, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται ο αστερισμός και το ζώδιο του Καρκίνου.